Новата индустриска револуција
18.02.2016

80% од европските иновации се индустриски проекти и тие претставуваат околу 75% од целокупниот извоз на регионот. Разгледувајќи ги директните ефекти на ова врз нивото на услуги, можеби сме во искушение да ја разгледаме индустријата како главен економски ресурс на Европа.

Сепак, во последните 10 години многу класични индустриски активности се пренесени во други области, всушност зголемувајќи ја конкуренцијата помеѓу развиените и земјите во развој.

Додека Германија и Источна Европа продолжуваат да инвестираат во типични индустриски сектори, други европски земји решија да ги фокусираат своите напори на различни сетови на активности. Особено Франција и Велика Британија забележаа пад во „традиционалното“ производство.

Дали ова ќе биде новиот тренд во Европа? Дали оние со големо искуство во индустријата се префрлаат на истражување и развој оставајќи им ги на Германија и Источна Европа производствените процеси во регионот?

Светски индустриски трендови

Работите се менуваат. Додека во 90-тите години додадената вредност на производствените процеси беше околу 3.451 милијарди евра, а индустријата беше главно концентрирана во 6 земји: САД, Јапонија, Германија, Италија, Велика Британија и Франција, денес доживуваме зголемување на работните места во Кина (39%) и Бразил (23%) и намалување во Германија (8%), Франција (20%) и Велика Британија (29%).

Првиот индустриски преод беше воден од БРИК (Бразил, Русија, Индија и Кина), веднаш следени од Полска, Романија и Чешка. Во денешно време, земјите во развој генерираат 40% од вкупната индустриска додадена вредност.

Вториот тренд е забележан во западноевропските земји. Некои од нив продолжија да задржуваат значителен пазарен удел, додека го намалуваат бројот на работни места поврзани со производство. Германија, Италија и Швајцарија сè уште покриваат 20% од глобалната индустрија. Меѓувреме, други земји (Франција, Шпанија, Велика Британија) забележаа намалување и во вредноста и бројот на работни места.

Понатаму, источните европски земји (особено Полска, Романија и Чешка) масовно апсорбираа дел од процесите главно затоа што тие основно беа индустријализирани пред да започне операциониот трансфер од Запад на Исток.

Големата предност на овие земји е во пониските трошоци на трудот и висок потенцијал за развој. Новите автоматски производствени капацитети во регионот ќе ја олеснат транзицијата на покомплексни процеси и активности во Источна Европа.

Четвртата индустриска револуција

Дури од почетокот на 21-от век, дигиталниот свет влијаеше врз сите процеси и деловни модели. Е-иновацијата има огромно влијание на социјалните и економските аспекти. Луѓето велат дека тоа што досега го доживеавме е само 10% од она што ќе биде на крајот.

Како што вели Роланд Бергер, четвртата индустриска револуција е во тек. Веќе постојат сектори кои се високо под влијание на неа, додека други ќе стигнат чекор по чекор и во поопуштен ритам.

Јасно е дека нема враќање назад. Наскоро се ќе биде автоматско и дигитализирано.

Сајбер светот

ИТ системите веќе се основата на сите производствени процеси. Новата индустриска визија предвидува меѓусебна поврзаност со сите подсистеми, процеси, внатрешни и надворешни цели, клиенти и добавувачи.

Автоматизација

Роботите завземаа многу делови од класичните производствени процеси. Количината на мултифункционална опрема се речиси удвои од 2004 година. Наскоро машините ќе станат уште поинтелигентни, способни да се приспособат, да комуницираат и да интерактираат со другите елементи поврзани со производствените процеси.

Големи податоци

Новите производствени капацитети ќе генерираат огромна количина на податоци, која ќе треба да биде зачувана, обработена и анализирана. Во Франција, 63% од менаџерите активни во индустриските области ја сметаат сајбер безбедноста како нова област која е одговорна за зголемување на конкурентноста. Инвентивни методи поврзани со големи податоци би создале нови верзии за зачувување и користење на информациите.

Нови форми на поврзување

Индустриската иднина предвидува дека дигиталниот свет ќе биде меѓусебно поврзан со реалниот. Ова се преведува во физички објекти кои се потопуваат во дигитални отпечатоци. Целиот производствен процес базиран на интегрирани системи ќе биде се повеќе и повеќе распространет низ светот. Секоја опрема ќе знае кога некоја компонента ќе биде готова во рамките на производствениот или дистрибутивниот / добавувачкиот синџир. Машините автоматски ќе ги адаптираат сериите на процеси и ќе ги независно изведуваат финалните делови, додека преземаат повеќето активности кои сега се рачно извршувани.

Енергетска ефикасност и децентрализација

Климатските промени и недостатокот на традиционалните ресурси се важни фактори кои влијаат врз новата индустриска револуција.

Треба да се размисли за користењето на обновливи и нуклеарни ресурси. Имајќи го тоа предвид, ќе се развијат нови самоодржливи индустриски формати, кои ќе создадат нови можности за тие кои се активни во изградбата на неопходната инфраструктура.

Виртуелна индустријализација

Новата индустриска револуција ќе создава виртуелни производствени капацитети кои се способни автоматски да произведуваат физички производи. Секој производствен процес ќе биде симулиран и проверен на дигитален начин. Само ако конечното решение биде целосно прифатено, неговата параметричка и дигитална матрица ќе биде целосно вчитана во системите, и производствениот процес ќе биде ефективно и виртуелно контролиран.

Какви последици ќе има индустриската револуција врз актуелните производствени капацитети?

Класичните претпријатија ќе продолжат да бидат присутни на пазарите, но главните играчи во секое поле на активност сигурно ќе ги изменат целосно или делумно своите организациони шеми, своите компетенции и својот фокус на функционалности. Сигурно, во таков контекст, ќе се појават нови доаѓачи кои ќе наметнат нови методи и деловни модели. Технолошките иновации поврзани со Интернетот и паметните телефони не беа успешни случајно, туку затоа што тие опфаќаат покомплексна социјална потреба. Повеќе или помалку истото ќе се случи и за време на индустриската револуција, при што ќе доведат до екстремни предизвици за оние кои всушност дејствуваат на пазарот.

Ритамот на промените зависи од природата на секоја индустрија посебно.

Колку треба Европа да вложи за да се одржи на врвот?

• Германија, Ирска, Австрија, Шведска и Финска се земји со висок степен на флексибилност & иновации и со висока производствена способност.
• Холандија, Белгија, Данска, Велика Британија и Франција се земји со висок степен на флексибилност и иновации, но со намалена производствена способност.

Чешка, Словачка, Унгарија, Словенија, Литванија, Италија, Естонија, Полска, Романија, Хрватска, Бугарија треба да се сметаат за традиционални партнери, додека пак Шпанија и Португалија треба да се гледаат како неуверени.